Ervaringsverhalen. Mijn reis, jouw inspiratie.
Saskia Bentlage leeft met artritis psoriatica
"De coach leerde mij om mijn grenzen aan te geven, waarbij de focus ligt op wat nog wel kan in plaats van wat ik niet meer kan."
Saskia Bentlage leeft met artritis psoriatica
"De coach leerde mij om mijn grenzen aan te geven, waarbij de focus ligt op wat nog wel kan in plaats van wat ik niet meer kan."
Sinds mijn 31ste heb ik artritis psoriatica. Een vorm van reuma waarbij ik zowel ontstekingen in mijn gewrichten heb, als ook psoriasis waarbij ik pijnlijke, jeukende plekken op mijn lichaam heb.
In 2020 ben ik na een COVID-19 besmetting zodanig ziek geworden dat werken niet meer ging. Ik heb geprobeerd om te re-integreren, maar uiteindelijk heb ik mijn huidige werk moeten opgeven.
Gedurende deze periode ben ik in aanraking gekomen met Centrum Chronisch Ziek & Werk. Tijdens dit traject heb ik belangrijke inzichten gekregen, bijvoorbeeld in hoe om te gaan met mijn ziekte, mijn ziekte tot zover leren accepteren.
De coach leerde mij om mijn grenzen aan te geven, waarbij de focus ligt op wat nog wel kan in plaats van wat ik niet meer kan. Na verschillende testen en opdrachten, en gesprekken met mijn coach, besloot ik de opleiding tot medisch secretaresse te gaan volgen. Dit is iets totaal anders dan wat ik altijd heb gedaan; de horeca sector.
Het aangeven van grenzen en deze bewaken is erg belangrijk voor mij, omdat je niet aan mij ziet dat ik ziek ben. Ik zorg er nu voor dat ik alle activiteiten en afspraken over de hele week doseer.
Verder werd ik begeleid tijdens het rouwproces van het verliezen van een baan. Daarbij komt kijken dat in deze periode mijn vader onverwachts is komen te overlijden. Ik heb alle tijd, ruimte en begeleiding gekregen om het verdriet van deze twee life-events op mijn eigen tempo te verwerken.
De begeleiding vanuit Centrum Chronisch Ziek & Werk is mijn herstelproces van grote meerwaarde geweest. Je wordt begeleid door mensen die zelf ook chronisch ziek zijn, waardoor er meer begrip is voor de mindere dagen. Daarnaast is de drempel ook lager om een mindere dag kenbaar te maken.
Sinds mijn 31ste heb ik artritis psoriatica. Een vorm van reuma waarbij ik zowel ontstekingen in mijn gewrichten heb, als ook psoriasis waarbij ik pijnlijke, jeukende plekken op mijn lichaam heb.
In 2020 ben ik na een COVID-19 besmetting zodanig ziek geworden dat werken niet meer ging. Ik heb geprobeerd om te re-integreren, maar uiteindelijk heb ik mijn huidige werk moeten opgeven.
Gedurende deze periode ben ik in aanraking gekomen met Centrum Chronisch Ziek & Werk. Tijdens dit traject heb ik belangrijke inzichten gekregen, bijvoorbeeld in hoe om te gaan met mijn ziekte, mijn ziekte tot zover leren accepteren.
De coach leerde mij om mijn grenzen aan te geven, waarbij de focus ligt op wat nog wel kan in plaats van wat ik niet meer kan. Na verschillende testen en opdrachten, en gesprekken met mijn coach, besloot ik de opleiding tot medisch secretaresse te gaan volgen. Dit is iets totaal anders dan wat ik altijd heb gedaan; de horeca sector.
Het aangeven van grenzen en deze bewaken is erg belangrijk voor mij, omdat je niet aan mij ziet dat ik ziek ben. Ik zorg er nu voor dat ik alle activiteiten en afspraken over de hele week doseer.
Verder werd ik begeleid tijdens het rouwproces van het verliezen van een baan. Daarbij komt kijken dat in deze periode mijn vader onverwachts is komen te overlijden. Ik heb alle tijd, ruimte en begeleiding gekregen om het verdriet van deze twee life-events op mijn eigen tempo te verwerken.
De begeleiding vanuit Centrum Chronisch Ziek & Werk is mijn herstelproces van grote meerwaarde geweest. Je wordt begeleid door mensen die zelf ook chronisch ziek zijn, waardoor er meer begrip is voor de mindere dagen. Daarnaast is de drempel ook lager om een mindere dag kenbaar te maken.
Meer ervaringsverhalen:
Ik heb nu een nieuwe baan voor 6 uur per week. Daar ben ik nog steeds heel blij mee.
Er is veel mogelijk als je zelf wilt en de medewerking krijgt van je werkgever.