December: als het hart ja zegt en het lijf nee
Samen met de diagnose, gaf mijn arts mij een belangrijk advies: doe niet te veel en zeg op tijd 'nee'. Accepteren dat ik het rustiger aan moet doen, krijg ik gelukkig steeds meer onder de knie. Maar elk jaar is de maand december de grootste uitdaging.
Ik houd erg van de magie van deze maand: Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw en als klap op de vuurpijl is onze zoon jarig. Dat betekent dus ook: feestjes. Veel feestjes. Thuis en bij familie die ons uitnodigt om samen te vieren. Ze verwachten en hopen dat ik meedoe. Maar dat kan niet altijd. Ik moet verantwoordelijkheid nemen voor mijn lijf, wat betekent dat ik moet kiezen en soms nee moet zeggen.
Sommige keuzes in december zijn gemakkelijk. Kerstkaarten schrijven met een verkrampte hand en arm, is geen optie. Urenlang een kerstdiner bereiden met brandende pijn in mijn benen, rug en armen, zit er niet in. Cadeaus met Sinterklaas én Kerst en alle inkopen die hiervoor nodig zijn, is te veel. Dus dat doe ik niet.
Deze keuzes zijn gemakkelijk, omdat december voor ons gezin niet draait om kaarten, cadeaus en culinaire hoogstandjes. Leuk als het lukt, maar niet onmisbaar. Maar dat is anders bij keuzes die onze familie raken. Want opa's en oma's willen hun kleinzoon zien, mijn ouders worden een jaartje ouder en ik wil hen graag zien met Kerst, en onze zoon wil zijn verjaardag vieren met vriendjes en familie. Kortom: samenzijn met de mensen van wie je houdt. Dat doe ik graag, maar vraagt ook veel. Dus moet ik kiezen.
Elk jaar breekt mijn hart een beetje als we moeten beslissen wat we in december wel en niet gaan doen. Soms plannen we het kinderfeest van onze zoon in januari. Of we wisselen af met welke opa en oma we Kerst gaan vieren. Onze keuzes worden liefdevol geaccepteerd, maar toch voel ik hun teleurstelling. Het doet pijn om de mensen van wie je houdt teleur te stellen.
Het doet niet alleen emotioneel pijn, maar ook in mijn lijf. Want ook al zeg ik regelmatig nee, toch ga ik over mijn grens en ben ik moe. Tegen het einde van de maand heb ik behoefte aan vakantie en het gevoel van 'even niks'. Rond Oud en Nieuw gaan we daarom met ons gezin naar een knus vakantiehuisje op het platteland, met zo min mogelijk vuurwerk en feestjes. Daar zeggen we voluit ja tegen.
Mijn tips om de decembermaand door te komen:
- Ga na wat écht belangrijk is: wat betekent de decembermaand voor jou en je gezin? Laat je hart spreken bij het maken van keuzes.
- Start op tijd met de voorbereidingen: wanneer plan je welke feestjes? Met wie wil je vieren? Welke cadeaus wil je geven en ontvangen? En wie of wat kan je helpen en het gemakkelijker maken?
- Vermijd onnodige stress bij cadeaus: shop online, bestel alles in één keer en laat het thuisbezorgen als je meerdere cadeaumomenten in december hebt.
- Go digital: maak kerstkaarten, uitnodigingen en Sinterklaasgedichten op internet en/of verstuur ze gemakkelijk via social media.
- Kies voor gemak bij het kerstdiner als je niet urenlang in de keuken kunt staan. Bijvoorbeeld: bestel bij een restaurant een kant-en-klaar kerstdiner dat je alleen hoeft op te warmen.
- Creëer rustmomenten tussen feestjes: spreid de festiviteiten uit en prop niet alles in die paar weken in december.
- Plan bewust ‘even niks’-dagen in: geef jezelf de kans om te rusten.
Wat doe jij om december door te komen? Wat werkt voor jou? Mail naar: reageer.naar.marjolijn@proton.me
Over de schrijfster
Marjolijn (46) leeft met fibromyalgie: een chronische ziekte die zorgt voor pijn, stijfheid en vermoeidheid. Er is helaas nog geen behandeling voor. In haar column schrijft ze open en eerlijk over haar dagelijks leven: over het vinden van balans, hoe ze haar ziekte bespreekbaar maakt, haar ervaringen met hulpverleners en de voortdurende zoektocht naar energie en begrip.